Farewell, My Dear Dad

With teardrops running down my face, I bid you farewell. It is with great sadness and deep regret that I inform you of the passing of my Dad. My Dad passed away on Sunday, December 27. 

My father passed away peacefully in his sleep but I am so grateful I spoke to his deepest soul that evening while he was holding and squeezing my hand. 

Burying my father this Saturday was one of the hardest things I ever did. But I am happy he’s back home, in the village where he lived for almost 95 years. And I believe he’s reunited with my mother, sister and brother, up there.

I know you are listening out there, somewhere. There are no goodbyes. May you rest in peace, my dear Dad. Your memories will never be forgotten. 

º 11-03-1925/† 27-12-2020

Farewell, My Dear Sister

Goodnight, sweet princess. It is with great sadness that I have to announce the passing of my dear Sister. Hild passed away over the weekend after bravely battling a vicious disease. She was a much loved person and she will be deeply missed by my Father, her husband, her son, her grandchild, family members and close friends.

I will never forget our moments together, enjoying espressos before noon. Mr. Bowie loved her company too and never left her side. But now you are far away, far away and so close. I wish I could find comfort in the thought she’s in good company with our Mother and Brother. I miss you so much.

It’s so hard to believe in anything anymore. How can you take religion seriously? Life sucks big time. Cancer is a bitch.

Let us go now, my darling companion
Set out for the distant skies
See the sun, see it rising
See it rising, rising in your eyes

“Distant Sky” – Nick Cave and the Bad Seeds

 

Slaap nu maar zacht en zonder pijn, lieve Hild. Ik zal mijn dappere zus, espresso maatje, luisterend oor en soulmate hard missen. Je zal voor altijd in onze gedachten blijven.

Kanker is een smeerlap.

 

Hild

° 15-10-1953/† 03-03-2017

Wherever You Are

Hands on Bowie & Jimi

Wherever you are I’m prepared to travel

No matter how long no matter how far

Now it may be eternity before I see you

Wherever you are

(Paddy McAloon)

Happy Birthday Big Bro’

Wherever you are

Far away and so close

 

Miss You

View original post

The Moment

And then the moment was gone. How do you know what your life will be like tomorrow? Cherish the little things and hug the ones you love.

PS: Thanks so much everyone for the astonishing birthday wishes. They really mean a lot to me. Mr. Bowie says “Meow!”

Flashback #8

Spring of 2010. Children often enjoy blowing the ripe, tufted fruits of dandelions into the breeze and watching them lazily drift away. In this part of the world, mothers tell their children that blowing away the ripe fruits of dandelions completely in one go while making a wish will make it come true. My mother told us that we would become centenarians and reach 100 years old in good health. We found out the hard way that it isn’t true.
Tomorrow isn’t just another day. We miss you everyday. The pain lingers on.

Alice

Alice. You are a super ultra maxi mega super funky love baby!

Somebody up there likes you.

Some Sweet Day

Anything worthwhile will not come easy or by chance.

I bought me a pair of running shoes. Got to change my life radically now the mountain bike days are over. I wish I could tell you I could run like the wind blows. But I don’t feel like running. I’m not like Forrest Gump. I’m not going anywhere.
I also bought some cozy outdoor garden furniture and a nice sling chair to relax. Guess I’ll be so busy doing nothing… Having a Nespresso. Having a chocolate attack. Watching the sun come up. Watching Bowie play in the garden. Watching Bowie sleep in an empty shoebox. Watching the sun go down. Enjoying the little things in life and fall asleep with comfortable running shoes on.

“Some sweat day we’ll get there in the end. Some sweet day.” –  Edwyn Collins, Searching For The Truth

A big fish on the hook

 

De bike hangt nu al 20 maanden aan de haak. Ik krijg de knop niet omgedraaid. Waarschijnlijk is die intussen vastgeroest. Betekent dit nu dat ik ga hardlopen? Wel, ik denk het niet. Zeker niet als volgende maand de tuinmeubels worden geleverd. Gewoon gaan genieten van de kleine dingen in het leven. Dat wordt het doel, mijn nieuwe levensbestemming. Oké? 

Celebration

We have a lot to celebrate today. It’s my dad’s 87th birthday. Dad is one of the oldest inhabitants of the village. Some local officials will pay tribute to him later this afternoon. I am looking forward to it.
My dad is a World War II veteran, a devoted husband and caring father. Lately, my dad’s life wasn’t easy. He lost his wife, a son, his brother and his best friend. Dad had different bypass operations due to major blockages in several coronary arteries. But he never gave up on life. Respect! Love you dad.

Scientists have long observed that drinking wine seems to prolong life. Scientists discovered that wine has powerful effects on the brain, too. It protects against Alzheimer’s disease and it generally staves off mental decline. Today we drink to your health. Happy birthday dad. One more thing… Obviously Mr. Bowie paw-picked this soft balanced wine from Chile. Does anyone recognize the Black Cat?

Mijn vader (de Ba) wordt vandaag 87! Straf voor iemand die dacht dat hij niet ouder zou worden dan 63. Deze namiddag komen enkele ‘local officials’ in folkloristische klederdracht langs om hem te feliciteren. De Ba is namelijk één van de oudste inwoners van het dorp. Oud worden lijkt misschien plezant. Er zijn ook nadelen: het verliezen van een dierbare met of zonder afscheid, in beide gevallen een ontzettend moeilijke klap om te overwinnen. Maar straks heffen we het glas op de Ba. Gelukkige verjaardag!

Weak Spot #6

“There must be some kind of way out of here.” Said the cat to the tree.

Chain link fences protect a yard well. They provide a means for keeping large animals and difficult neighbours outside of the yard, and pets and my few close friends within the confines of the yard. However, very smart and innovative cats like Mr. Bowie can find ways to get through the fence. Today, he discovered weak spot #6. Michael Scofield (a.k.a. Wentworth Miller) told me that there are seven. But the advantages of a cat-friendly-fence largely outweigh its disadvantages.

This tree has a special meaning to me. It’s an Osmanthus tree. My mother planted the tree more than 20 years ago. It reminds me every day of why family is so important. We still miss our mother. And our brother.

Wherever You Are

Wherever you are I’m prepared to travel

No matter how long no matter how far

Now it may be eternity before I see you

Wherever you are

(Paddy McAloon)

Happy Birthday Big Bro’

Wherever you are

Far away and so close

 

Miss You

Turkish Delight

Cold Turkey has got me on the run. Vreemd. Postkaarten blijven vaak lang onderweg. Vooral in een vakantieperiode. Of als ze uit Afrika komen. Of Oost-Europa. Maar 35 jaar is wel erg lang, niet? Back to the future…??

From: Istanboel, Turkije

View: De Bosporusbrug (Boğaziçi Köprüsü) is een 1.590 meter lange en 39 meter brede overspanning van de Bosporus die het Europese deel van Istanboel (Ortaköy) verbindt met het Aziatische deel (Beylerbeyi). Het wegdek hangt circa 65 meter boven het wateroppervlakte.

Sender: Sis

Postmark: Juli 1975 / Received: Augustus 2010

Bowie sez: “Sevgili kardeşim teşekkürler!”

Uit het archief van neef en reisgenoot Ferdinand (waarvoor dank): een foto van mijn broer uit 1975 op een bus in Turkije. De 3 musketiers waren samen op reis. En ik lag toen 6 weken in het ziekenhuis. Al 35 jaar geleden…

Landmark

Non plus ultra – Tot hier en niet verder! Bowie heeft een grenspaal geplaatst. Vroeger stond deze paal aan de oprit van de garage. Maar nu heeft Bowie de steen aan de ingang van de tuin geplaatst. Hij is het beu dat er steeds vreemde katten in zijn tuin komen. Verder dan de grenspaal mogen ze niet meer komen.

Deze steen is afkomstig van één van de bekendste straten in België. Na de heraanleg van die straat is de steen in mijn tuin beland. Het was een verjaardagscadeau van mijn broer. Big Bro’ was toen een gebouw in die straat aan het renoveren en kon de steen euhm… op de kop tikken.

A slow ride

Ok, ik heb gelogen. Ik zou dit jaar niet meer gaan mountainbiken. Vandaag heb ik met Ivo, een vriend en collega van mijn broer, de laatste mountainbike-tocht van mijn broer overgedaan. De politie van La Roche heeft gisteren de juiste plaats van het ongeluk getoond. En dan sta je daar plots, stil en wezenloos te staren. Nog steeds niet goed begrijpend wat er juist gebeurd is. Ivo heeft een mooie gedenkplaat van blauwe hardsteen gemaakt voor mijn broer. Die gaat hij binnenkort op de plaats van het ongeluk aanbrengen.

We hebben dan verder rustig het mtb-parcours nr. 3 gedeeltelijk afgewerkt. Resultaat: 19.38 km op de bike. Ik ben blij dat ik weer gebiked heb en dat mijn conditie nog verrassend goed is. Net alsof ik een voedingssupplement heb genomen dat vervuild was met clomifeen. En ik ben blij dat ik daar geweest ben.

Ik mis je.

Happiness and grief

Zonsondergang over Hives, La Roche

Happiness & grief. Toen ik in About schreef dat je ons in deze blog kon volgen ‘through time and space in the days of happiness and grief’, had ik nooit gedacht dat ‘grief’ over het overlijden van mijn broer zou gaan. Ik had eerder het verdwijnen van een kat voor ogen. Hoe het hier op HoB verder moet weet ik echt nog niet. Aan Bowie zal het niet liggen. Daar kan je over blijven bloggen. Maar de zin moet eerst weer komen. En die is er nog niet.

Ik wil iedereen bedanken voor de steun en medeleven die mijn familie en ik van jullie allemaal gekregen hebben, in binnen- en buitenland. Dat heeft allemaal echt deugd gedaan. Bedankt voor alles.

En route

Dag lieve broer. Je fietst nu weg van ons. En deze keer kan ik je niet volgen. Hoe hard ik ook probeer, je laat me achter, maar wel met heel mooie en warme herinneringen. Zoals deze hier in Bertogne, waar we de eerste keer 70 km verloren reden en ons drinken op was. En waar jij elke keer lek reed en ik nooit. En die duizenden vlinders in de avondzon…

Ik moet je nu laten gaan. Maar ik haal je ooit nog wel in. We zullen ooit terug samen kunnen biken. Dat hoop ik. Dat geloof ik. Blijf over ons waken zoals je altijd hebt gedaan. Dank je wel voor alles.

We missen je

In Memoriam

Willy Hendrickx º26.10.1955 †21.05.2010

We missen je: een lieve zoon, een lieve man, een lieve pa, en ik mijn lieve broer.